Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Του Αχιλλέα Ροδίτη – εφημ. Αχαϊκή Πολιτεία
Πήραν την προμελέτη από την Διεύθυνση Προστασίας και Αναστήλωσης Νεωτέρων και Σύγχρονων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού και τώρα μένει να γίνει μία ολοκληρωμένη μελέτη που θα δείξει τι ακριβώς πρέπει να γίνει στα σιντριβάνια της πλατείας Γεωργίου για να αποκατασταθούν αλλά και να προστατευτούν από την προχωρημένη οξείδωση η οποία έχει θέσει εν κινδύνω την ύπαρξη των δύο εμβληματικών τοποσήμων.
Αυτή είναι τουλάχιστον η περιγραφή της φάσης στην οποία βρίσκεται το ζήτημα, εκ μέρους του αρμόδιου Αντιδημάρχου Υποδομών της Πάτρας κ. Χρήστου Κορδά, όπως ο ίδιος την διατύπωσε στην «Πολιτεία» απαντώντας στο εύλογο ερώτημα για τα πεπραγμένα του Δήμου όσον αφορά το πρόβλημα των σιντριβανιών.
Όμως, η αλήθεια είναι ότι την περίφημη προμελέτη από τους ανθρώπους του υπουργείου Πολιτισμού, ο Δήμος την ανέμενε από τον Σεπτέμβριο του 2021, όπως τότε είχε αποκαλύψει σε δημοσίευμα της η «Πολιτεία». Καθυστέρησε η παράδοση της, ίσως λόγω πανδημίας; Ή μήπως παραδόθηκε έγκαιρα αλλά καθυστερούν εκ του Δήμου οι διαδικασίες; Όπως και να ‘χει, το θέμα χρήζει επίσπευσης κρίνοντας από την κατάσταση στην οποία βρίσκονται ήδη τα σιντριβάνια τα οποία σε πολλά σημεία τους έχουν εμφανείς τρύπες αφού ο μπρούντζος οξειδώθηκε τόσο πολύ που τμήματα του διαλύθηκαν!
Αν και ο κ. Κορδάς επιμένει ότι «η οξείδωση δεν είναι κάτι που παρουσιάστηκε τώρα. Υπάρχει από τότε που γεννηθήκατε, κι εσείς και εγώ». Και προσθέτει πως οι εργασίες συντήρησης και διάσωσης των σιντριβανιών της πλατείας Γεωργίου, δεν είναι μια απλή υπόθεση. «Δε μπορούμε να βάλουμε έναν μπογιατζή να τα βάψει. Πρέπει να γίνει μια εξειδικευμένη διαδικασία και να βρεθούν οι ειδικοί που θα αναλάβουν την αποκατάσταση», τονίζει.
Η ΔΙΑΣΩΣΗ «ΕΜΠΛΞΕ» ΣΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ;
Όσο δεν επισκευάζονται η πόλη εκτίθεται!
Απ’ την άλλη όμως πρέπει κάτι να γίνει έγκαιρα. Η κακή εικόνα των αφημένων στο έλεος του χρόνου και του καιρού σιντριβανιών, κάθε άλλο παρά μπορεί να συνεχίζεται. Η πόλη δε μπορεί να επιτρέπει την διαιώνιση της κατάστασης σε δυο μνημεία που συνδέονται με αυτήν και την ιστορία της και η επιδείνωση της φθοράς τους την εκθέτει διαχρονικά.
Ειδικά μάλιστα όταν με το ΦΕΚ 134/15-07-2021 του υπουργείου Πολιτισμού τα σιντριβάνια έχουν χαρακτηριστεί «Διατηρητέα Μνημεία», μαζί με εκείνο στην πλατεία Εθνικής Αντίδρασης, που επίσης βρίσκεται σε κακό χάλι και προσφάτως βανδαλίστηκε και η Νύμφη με το κέρας της Αμάλθειας (γλυπτό δημιουργημένο τον 19ο αιώνα από τον Γάλλο Πιέρ Λουασόν), αλλά και τους φανοστάτες της πλ. Γεωργίου που προσφάτως χάθηκαν τα ίχνη ενός εξ αυτών, του πιο ιστορικού – υπεραιωνόβιου…!
Αλλά εδώ είναι και το πρόβλημα. απ’ όταν χαρακτηρίστηκαν διατηρητέα ο Δήμος μπορούσε μόνο να τα καθαρίζει αφού εργασίες αποκατάστασης πρέπει πρώτα να εγκρίνονται απ’ το υπουργείο. Που πρακτικά σημαίνει ότι τα σιντιβάνια «έμπλεξαν» στον γνωστό ελληνικό «λαβύρινθο» της γραφειοκρατίας.
Θυμίζουμε ότι στις 2 Ιουνίου 2020 ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης είχε ξεναγήσει τον Γ.Γ. του υπουργείου Πολιτισμού Γ. Διδασκάλου στα σιντριβάνια, δείχνοντας του την προβληματική κατάσταση (φωτογραφία) και τονίζοντας του την ανάγκη επίσπευσης των διαδικασιών διάσωσης τους, στο πλαίσιο μάλιστα του έργου υποστήλωσης του δημοτικού θεάτρου Απόλλων και αναμόρφωσης του Μεγάρου Λόγου και Τέχνης.
Τότε η «Πολιτεία» είχε γράψει: «Το θέμα είναι τι… κράτησε και πήρε μαζί του ο γ.γ. του υπουργείου. Και σε ποια από αυτά θα δούμε σύντομα εξελίξεις. Αναμένουμε». Και δυστυχώς, ακόμα αναμένουμε…
Η ιστορία των σιντριβανιών
Τα σιντριβάνια της πλ. Γεωργίου αποτελούν μαρτυρία της οικονομικής, κοινωνικής, αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής ανάπτυξης της Πάτρας στα τέλη του 19ου αιώνα που με την προωθητική της ορμή έδωσε τον κυρίαρχο τόνο, δηλαδή ένα έντονο ευρωπαϊκό πολιτιστικό στίγμα στη ζωή και την όψη της πόλης. Το 1874 η πόλη ακμάζει με την εξαγωγή της σταφίδας, ανοίγεται στη δύση και στην πολυπολιτισμικότητα. Ο Δήμαρχος Γεώργιος Ρούφος αποφασίζει να κοσμήσει την πλατεία με τα δύο σιντριβάνια που κατασκευάστηκαν από εταιρεία στο Παρίσι. Τοποθετήθηκαν το 1875 και κόστισαν 70.000 δραχμές. Στην κορυφή του κάτω σιντριβανιού είναι η Νύμφη Πηγή που με τον αμφορέα προσφέρει νερό συμβολίζοντας την ζωή, την νεότητα και την πρόοδο. Στο πάνω σιντριβάνι βρίσκεται ο Σάτυρος Μαρσύας, με τον αυλό και η μυθολογία λέει ότι κυνηγούσε τη Νύμφη Πηγή (ήταν ζευγάρι). Τα σιντριβάνια κοσμούν κεφάλια λεόντων και οι Γρύπες, οι φτερωτοί λέοντες που βάσει του μύθου στην Αρχαία Σκυθία ήταν φύλακες χρυσού.
Και τα… «λάθος» σιντριβανάκια!
Μιας και μιλάμε για την πλ. Γεωργίου, να θυμηθούμε και τα σιντριβανάκια που είχαν τοποθετηθεί επί εδάφους όταν ανακατασκευάστηκε η πλατεία. Για λίγο διάστημα λειτούργησαν προσδίδοντας όντως μια όμορφη εικόνα. Μετά «εξαφανίστηκαν» διότι αποδείχθηκε πως τα σιντριβάνια εδάφους δεν χρησιμοποιούνται σε χώρους διέλευσης πεζών λόγω κινδύνου ατυχήματος! Θέμα που τότε ανέδειξε «γκάφα» ολκής υπό την εύλογη απορία… πώς δεν το σκέφτηκαν οι αρμόδιοι προτού τα παραγγείλουν; Στη θέση τους τοποθετήθηκαν δένδρα (που κόστισαν κάμποσο…) από τη βόρεια Ευρώπη. Τα οποία όμως… ξεράθηκαν, διότι το κλίμα δεν τα βοηθούσε. Δημιουργώντας εκ νέου απορία στους Πατρινούς για το αν και τότε οι αρμόδιοι το είχαν ελέγξει προτού τα επιλέξουν και τα πληρώσουν… Έτσι για να θυμόμαστε!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
