Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η άρνηση νοσοκομείου να επιτρέψει τη χρήση μαντήλας σε Μουσουλμάνα φοιτήτρια κατά την πρακτική άσκηση νοσηλευτικής στους χώρους των κλινικών, δεν στοιχειοθετεί άμεση διάκριση, κατά τον Ν. 4443/2016, καθώς η άρνηση δεν έγινε λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων της συγκεκριμένης εργαζόμενης, αλλά για την τήρηση της προβλεπόμενης αμφίεσης των νοσηλευτριών.
Αυτό έκρινε ο Συνήγορος του Πολίτη, μετά από την προσφυγή Μουσουλμάνας φοιτήτριας νοσηλευτικής η οποία ζήτησε να της επιτραπεί να φορά μαντήλα κατά την πρακτική της άσκηση στην παθολογική – χειρουργική κλινική δημόσιου νοσοκομείου και η διοίκηση της το αρνήθηκε.
Οπως αναφέρει ο Συνήγορος στην ειδική έκθεση 2022 για την «Ιση Μεταχείριση» (δείτε την όλη ΕΔΩ) σύμφωνα με τον ενδυματολογικό κανονισμό που προβλέπεται στο ΠΔ 1283/1981, οι νοσηλεύτριες υποχρεούνται να φορούν υφασμάτινο καπέλο «σκουφιά», χωρίς να αναγνωρίζεται οποιαδήποτε εξαίρεση. Η διοίκηση του νοσοκομείου επιπρόσθετα επικαλέστηκε και την υποχρέωση μέριμνας του προσωπικού για την προστασία της δημόσιας υγείας και ειδικότερα την αποφυγή της διασποράς πολυανθεκτικών μικροοργανισμών και μικροβίων, μέσω μη προβλεπόμενης, μη αποστειρωμένης ένδυσης.
Ο Συνήγορος διαπίστωσε ότι, η άρνηση της χρήσης μαντήλας κατά την πρακτική άσκηση νοσηλευτικής στους χώρους των κλινικών δεν στοιχειοθετεί διάκριση, κατά τον ν. 4443/2016, καθώς εντάσσεται στη χωρίς εξαιρέσεις τήρηση της προβλεπόμενης αμφίεσης των νοσηλευτριών, βάσει διατάξεων κανονιστικού χαρακτήρα, που εφαρμόζονται στο νοσηλευτικό προσωπικό αδιακρίτως.
Επιπλέον, η άρνηση αιτιολογείται επαρκώς, με αντικειμενικό και απρόσωπο τρόπο και στο πλαίσιο λήψης μέτρων περιορισμού της εξάπλωσης λοιμώξεων για λόγους διασφάλισης της δημόσιας υγείας (υπόθεση 264690)
Όπως αναφέρει ο Συνήγορος, εργοδότης ο οποίος απαγορεύει σε γυναίκα εργαζόμενη να φορά στην εργασία της μαντήλα, χαρακτηριστική περίπτωση θρησκευτικού συμβόλου, επειδή ο ίδιος δεν συμμερίζεται τα ίδια θρησκευτικά πιστεύω, ή θεωρεί ότι θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην επιχείρησή του, προβαίνει σε ανεπίτρεπτη διάκριση λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αντίθετα, όταν μια τέτοια απαγόρευση στον χώρο εργασίας, δεν επικεντρώνεται σε συγκεκριμένο εργαζόμενο με συγκεκριμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις, αλλά έχει έναν ουδέτερο και αντικειμενικό χαρακτήρα με ενιαία εφαρμογή για όλους τους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων, θα μπορούσε καταρχήν να θεωρηθεί θεμιτή. Τον Οκτώβριο του 2022 εκδόθηκε σχετική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία επιβεβαίωσε αυτόν τον κανόνα.
Το Δικαστήριο αξιολόγησε ότι εσωτερικός κανόνας ιδιωτικής επιχείρησης ο οποίος απαγορεύει την εμφανή χρήση συμβόλου πολιτικών, φιλοσοφικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων στον χώρο εργασίας δεν εισάγει άμεση διάκριση «λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων», εφόσον καλύπτει αδιακρίτως κάθε εκδήλωση των πεποιθήσεων αυτών και αντιμετωπίζει κατά τον ίδιο τρόπο όλους τους εργαζομένους της επιχείρησης, επιβάλλοντάς τους γενικώς και αδιακρίτως, μεταξύ άλλων, μια ουδέτερη αμφίεση διά του αποκλεισμού τέτοιων συμβόλων.
Επιπλέον, όταν ο κανόνας αυτός υπηρετεί την επιδίωξη του εργοδότη να προβάλλει έναντι των πελατών του μια εικόνα ουδετερότητας, υπηρετεί έναν σκοπό που κρίνεται καταρχήν θεμιτός, καθώς η πολιτική ουδετερότητας συνδέεται με την επιχειρηματική ελευθερία, η οποία αναγνωρίζεται στο άρθρο 16 του Χάρτη6, ιδίως όταν ο εργοδότης εμπλέκει, για την επίτευξη του σκοπού αυτού, μόνον τους εργαζομένους που απαιτείται να έρχονται σε επαφή με τους πελάτες του.
Περαιτέρω, έχει κριθεί ότι ένας τέτοιος κανόνας απαγόρευσης μπορεί να είναι το πρόσφορο μέσο για την επίτευξη αυτής της ουδετερότητας και απομένει να εξετάζεται ad hoc σε κάθε περίπτωση, αν αποτελεί και το απολύτως αναγκαίο μέσο. Στη στάθμιση αυτή κρίσιμο ρόλο παίζει προφανώς το αντικείμενο εργασίας και ο εξωστρεφής του χαρακτήρας, δηλαδή η επαφή με τους πελάτες μιας επιχείρησης προς του οποίους απευθύνεται η πολιτική ουδετερότητας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Συνήγορος ζήτησε από το Νοσοκομείο να αιτιολογήσει τη στάση του αυτή προς την αναφερόμενη. Η διοίκηση του νοσοκομείου και η αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Υγείας επικαλέστηκαν κατά την έρευνα τον ενδυματολογικό κανονισμό, που προβλέπει για τις νοσηλεύτριες να φορούν υφασμάτινο καπέλο – «σκουφιά».
Η διοίκηση του νοσοκομείου επικαλέστηκε και την υποχρέωση μέριμνας του προσωπικού των νοσηλευτικών υπηρεσιών για την αποφυγή της διασποράς πολυανθεκτικών μικροοργανισμών και μικροβίων, σύμφωνα με τον Εσωτερικό Κανονισμό Πρόληψης και Ελέγχου Λοιμώξεων, στο πλαίσιο της προστασίας της δημόσιας υγείας. Ειδικότερα, προσκόμισε στοιχεία, βάσει των οποίων, ο επιπλέον ατομικός ρουχισμός του παραπάνω προσωπικού αυξάνει τον κίνδυνο μεταφοράς μικροβίων, ενώ η στολή της νοσοκόμου περιλαμβάνει ως υποχρεωτικό εξάρτημα την «σκουφιά», σύμφωνα και με τις προδιαγραφές απολύμανσης, για την πρόληψη λοιμώξεων και τη διαφύλαξη της υγείας των ασθενών.
Ο Συνήγορος διαπίστωσε ότι, η άρνηση της χρήσης μαντήλας κατά την πρακτική άσκηση νοσηλευτικής στους χώρους των κλινικών δεν στοιχειοθετεί άμεση διάκριση, κατά τον Ν. 4443/2016, καθώς η άρνηση δεν έγινε λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων της συγκεκριμένης εργαζόμενης, αλλά για την τήρηση της προβλεπόμενης αμφίεσης των νοσηλευτριών, βάσει διατάξεων κανονιστικού χαρακτήρα, οι οποίες δεν προβλέπουν εξαίρεση και εφαρμόζονται στο νοσηλευτικό προσωπικό αδιακρίτως.
Επιπλέον, η άρνηση της χρήσης μαντήλας κατά την πρακτική άσκηση νοσηλευτικής αιτιολογήθηκε επαρκώς από τη διοίκηση του νοσοκομείου, στο πλαίσιο των μέτρων περιορισμού των προϋποθέσεων εξάπλωσης λοιμώξεων και για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.
Επομένως, η άρνηση της χρήσης μαντήλας κατά την πρακτική άσκηση της φοιτήτριας νοσηλευτικής στις παραπάνω κλινικές δεν στοιχειοθετεί έμμεση διάκριση, καθώς δικαιολογείται αντικειμενικά βάσει θεμιτού σκοπού (που είναι εν προκειμένω, κατά ρητή πρόβλεψη του Ν. 4443/2016 και της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ, η προστασία της υγείας), τα δε μέσα επίτευξης αυτού του σκοπού είναι πρόσφορα (χρήση των εξαρτημάτων της νοσηλευτικής στολής, τηρουμένων των προδιαγραφών απολύμανσης), αλλά και αναγκαία – αναλογικά (ο περιορισμός της μαντήλας αφορά στο νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ σε άλλες ειδικότητες του νοσοκομείου που δεν ασκούν υγειονομικά καθήκοντα η χρήση της μαντήλας έχει επιτραπεί).
Για τις διαπιστώσεις αυτές, ο Συνήγορος του Πολίτη έλαβε υπόψη του, τόσο τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σύμφωνα με τις οποίες,δεν παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από κανόνα απαγόρευσης χρήσης θρησκευτικού συμβόλου (μαντήλας) από νοσοκόμα ή κοινωνική λειτουργό κρατικού νοσοκομείου, όταν ο κανόνας αποσκοπεί στην προστασία της υγείας και ασφάλειας νοσηλευτικού προσωπικού και ασθενών ή όταν αποσκοπεί στην τήρηση ουδετερότητας των δημοσίων λειτουργών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και στην προστασία της θρησκευτικής συνείδησης των ασθενών.
Πηγή: Foititikanea.gr
